Cervicale osteochondrose blijft vaak lange tijd ongediagnosticeerd. Hoofdpijn, duizeligheid en andere symptomen worden toegeschreven aan algemene malaise of vitaminetekort. Maar het nemen van vitamines en een lange rustperiode helpen niet - na verloop van tijd vallen de hoofdpijn 's ochtends aan na een goede slaap en rust. Wat is er aan de hand? Er ontstaat “gewone” osteochondrose van de cervicale wervelkolom, die gemakkelijk thuis kan worden vastgesteld en nauwkeurig kan worden gediagnosticeerd door middel van een volledig onderzoek. Tijdige detectie van pathologie garandeert een snelle en effectieve behandeling. Anders veroorzaakt de ziekte ernstige pijn in de nek en gedeeltelijke verlamming of gevoelloosheid van de ledematen.
Wat is cervicale osteochondrose?
Voordat we de vraag onderzoeken hoe cervicale osteochondrose moet worden bepaald, is het noodzakelijk om de pathogenese van de pathologie te bestuderen. Cervicale osteochondrose is een destructieve laesie van de tussenwervelschijven. De nederlaag kan langdurig zijn of snel evolueren. Hetzelfde wordt gezegd over het stadium van de ziekte - afhankelijk van externe en interne factoren kan de pathologie binnen korte tijd een vergevorderd stadium bereiken, of kan deze jarenlang voelbaar zijn met pijnlijke pijn in de nek na een lange statische houding.
Cervicale osteochondrose is de vernietiging van het kraakbeen van de tussenwervelschijven, die om verschillende redenen ontstaat. De leidende positie wordt ingenomen door kraakbeendystrofie - een soort dunner worden van het kraakbeen van de tussenwervelschijf, dat ontstaat als gevolg van een tekort aan nuttige micro-elementen, verminderde bloedcirculatie en druk op de wervels. Verdunnen leidt tot beknelling van de wortel van het ruggenmerg - dit is waar hevige pijn in de nek en achterkant van het hoofd begint en een toename van de bloed- of zelfs schedeldruk wordt veroorzaakt.
Tot afschuw van mensen die zich nog niet bewust zijn van de ontwikkeling van de gepresenteerde pathologie, moet worden opgemerkt dat de vernietiging kan worden beïnvloed door een lang verblijf achter de computer of een banaal ongezond dieet. Daarom is het belangrijk om de ziekte op tijd te diagnosticeren en met de behandeling te beginnen.
Belangrijk! Osteochondrose is een chronische ziekte die niet volledig kan worden genezen. Daarom is het belangrijk om dit te voorkomen, en niet om “reeds verwoeste gebieden op te lappen.”
Symptomen van cervicale osteochondrose
Artsen adviseren om contact op te nemen met de kliniek bij de eerste symptomen van de ontwikkeling van cervicale osteochondrose. Natuurlijk zijn ze thuis gemakkelijk te identificeren, en niet alleen hier - zelfs tijdens een onschadelijke activiteit kunnen gevaarlijke manifestaties op de patiënt wachten.
Symptomen van cervicale osteochondrose zijn onder meer:
- Pijn in het hoofd, duizeligheid, periodiek verlies van evenwicht zonder duidelijke reden, flauwvallen, wazig zien - de gepresenteerde symptomen duiden op het syndroom (knijpen) van de wervelslagader, waardoor de hersenen en organen niet de noodzakelijke heilzame micro-elementen en zuurstof ontvangen.
- Verhoogde intracraniële druk, misselijkheid en braken - tegen de achtergrond van onvoldoende zuurstoftoevoer en andere stoornissen in de bloedtoevoer naar de hersenen ontwikkelt zich een hypertensief syndroom.
- Pijn in de nek, schouders, armen, karakteristieke tintelingen of gevoelloosheid, gedeeltelijke of volledige verlamming van de armen, pijn in de keel en oren, gehoorverlies - er ontstaat een radiculair syndroom, gekenmerkt door het reeds genoemde knijpen van de wortel van het ruggenmerg.
- Hypertensie en tachycardie, de ontwikkeling van cervicale migraine - verminderde bloedstroom in de wervelslagaders.
Uit het bovenstaande wordt duidelijk dat onuitgesproken manifestaties in de toekomst voelbaar kunnen zijn met significante tekenen die zullen leiden tot verstoring van de gebruikelijke levensactiviteiten van een persoon en gedeeltelijk verlies van motorische activiteit.
Belangrijk! U moet al in het stadium van pijn en pijn in de nek een arts raadplegen na een lang verblijf in een statische houding of na het slapen. Als u na het bewegen van uw hoofd warmte voelt in het getroffen gebied, is de kans groot dat de tussenwervelschijf wordt vernietigd en betekent de warmte een bloedstroom en een volledig herstel van de bloedcirculatie.
Diagnose van cervicale osteochondrose
Zodra pijn en ongemak in het nekgebied worden waargenomen, moet u onmiddellijk een arts raadplegen voor onderzoek, dat in drie fasen wordt uitgevoerd:
- inspectie;
- röntgenfoto;
- differentiële diagnose.
Visuele inspectie door een specialist
Als er pijn optreedt, is het beter om onmiddellijk contact op te nemen met een chiropractor, die na slechts één onderzoek een nauwkeuriger beeld kan geven van de ontwikkeling van de pathologie. Dus bij de afspraak controleert de arts:
- conditie van de spieren van de kraagzone, schoudergordel, armen;
- symmetrie van de nek, kin, supraclaviculaire gebieden;
- schouderpositie;
- aanwezigheid van kromming van de wervelkolom.
De therapeut voert een onderzoek uit door de achterkant en zijkanten van de nek te palperen - meestal voelen mensen met osteochondrose pijn of ongemak die er niet zou moeten zijn. Als de ontwikkeling van cervicale osteochondrose wordt vermoed, voert de arts tests uit om de tussenwervelruimte te bepalen met behulp van speciale instrumenten.
Ook een belangrijk criterium tijdens een visueel onderzoek is de bepaling van de normale nekmobiliteit - in de regel kan de patiënt het hoofd niet gemakkelijk volledig draaien of kantelen. Dit criterium kan voorlopig de locatie van het getroffen gebied en het daarmee gepaard gaande knijpen van de ruggenmergwortel bepalen.
Röntgenfoto's en andere instrumentele diagnostiek
Na het identificeren van osteochondrose is het belangrijk om te begrijpen in welk stadium de ziekte zich bevindt en wat de mogelijke verdere gevolgen zijn. Hier nemen ze hun toevlucht tot instrumentele diagnostiek, die uit de volgende methoden bestaat:
- Röntgenfoto is de eenvoudigste en meest informatieve manier om de ontwikkeling van pathologie te bepalen. Het is radioactieve straling van röntgenstralen, op basis waarvan een beeld wordt gemaakt - waarbij het bewegingsapparaat wordt benadrukt. Aan de hand van de afbeelding kunt u de aangetaste schijf, mogelijk knijpen en andere kenmerken van de pathologie bepalen.
- MRI en CT zijn de modernste methoden voor instrumentele diagnostiek, op basis waarvan artsen de aard van het bestaande knijpen en het stadium ervan kunnen bepalen. Volgens de ontvangen gegevens suggereert de arts een verdere verslechtering van de toestand van de patiënt.
- Met Doppler-echografie kunt u de toestand en de bloedtoevoer naar de hersenen en nek bepalen. Dit maakt het mogelijk om de aanwezigheid van duizeligheid of hoofdpijn te verklaren.
Een uitgebreide studie van de verkregen gegevens maakt het niet alleen mogelijk om de ziekte te diagnosticeren en het stadium ervan te bepalen, maar ook om verdere schade aan de wervelkolom te voorkomen. Op basis van de diagnose wordt een passende behandeling gevolgd.
Differentiële diagnose
Differentiële diagnose Differentiële diagnose is de gebruikelijke uitsluiting van mogelijke ziekten die vergelijkbare tekenen en symptomen hebben als cervicale osteochondrose. Als een persoon tijdens de beschouwde pathologie last heeft van hoofdpijn, is het noodzakelijk om mogelijk hoofdletsel en andere oorzaken die dit symptoom veroorzaakten uit te sluiten.
Het is hier ook belangrijk om, wanneer pijn in de nek wordt gedetecteerd, ziekten van de wervelkolom zelf uit te sluiten, bijvoorbeeld hetzelfde letsel, dystrofische veranderingen van aangeboren of verworven aard, een ontstekingsproces of kanker. Osteochondrose van de cervicale wervelkolom wordt vaak verward met hartziekten, maagzweren, vegetatieve-vasculaire dystonie en andere ziekten.
Als gevolg hiervan kan de arts de patiënt bovendien de volgende tests voorschrijven:
- algemene bloedtest om de ontwikkeling van een oncologisch proces uit te sluiten;
- algemeen urineonderzoek - om een ontstekingsproces uit te sluiten;
- Echografie van de buikorganen - om gastritis, zweren en andere orgaanpathologieën uit te sluiten;
- fluorografie - om tuberculose uit te sluiten;
- andere methoden om de gezondheid van de patiënt te onderzoeken.
Op basis van de verkregen gegevens schrijft de arts een passende behandeling voor, die uit verschillende fasen bestaat: eliminatie van exacerbatie, maximaal mogelijk herstel met behandeling van ziektegevolgen en preventieve maatregelen om een nieuwe exacerbatie te voorkomen. U moet een bezoek aan een specialist niet uitstellen, aangezien behandeling en revalidatie bij gevorderde aandoeningen meerdere jaren kunnen duren.